- obywać się
- obywać się I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, obywać sięam się, obywać sięa się, obywać sięają się {{/stl_8}}– obyć się {{/stl_13}}{{stl_8}}dk XIIb, obywać siębędę się, obywać siębędzie się, obywać siębądź się {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'radzić sobie bez kogoś, czegoś, nie posługując się czymś, nie korzystając z czegoś; odbywać się bez kogoś, bez czegoś; obchodzić się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Obywać się bez pielęgniarki, bez czyichś rad, bez wygód, bez samochodu. To spotkanie nie może się obyć beze mnie. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zadowalać się czymś, poprzestawać na czymś (małym, skromnym) ': {{/stl_7}}{{stl_10}}Obyła się jednym posiłkiem. Obywać się byle czym, byle jakim noclegiem, ubraniem. Obywał się tym, co miał. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}\ {{stl_20}}{{/stl_20}}obywać się II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. nos ndk VIIIa, obywać sięa się {{/stl_8}}– obyć się {{/stl_13}}{{stl_8}}dk XIIb, obywać siębędzie się {{/stl_8}}{{stl_7}}'coś nie jest konieczne, nieodzowne': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zwykle obywało się bez awantur. Obyło się bez niczyjej pomocy. Nie obyło się bez płaczu. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.